اثر دو گونه قارچ میکـــوریزآربسکولار بر رشد رویشــی و جــذب فسفر پایه مکزیکن لایم (Citrus aurantifolia) تحت شرایط تنش خشکی

قارچ‌های میکوریزی با برقراری رابطه همزیستی با گیاه میزبان قادرند گیاه را در مواجهه با تنش‌های محیطی نظیر خشکی کمک نمایند. بدین منظور یک آزمایش گلخانه‌ای بصورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار تکرار در سال 89-1388 در ایستگاه تحقیقاتی بختاجرود داراب اجراء شد. در این آزمایش اثر دو گونه قارچ میکوریز آربسکولار و سه سطح رطوبتی (بدون تنش، تنش ملایم و تنش شدید) بر میزان کلنیزاسیون ریشه، ویژگی‌های رشد (وزن خشک برگ، اندام هوایی و ریشه، ارتفاع گیاه، قطر طوقه، تعداد برگ)، وابستگی میکوریزایی، میزان نسبی کلروفیل و غلظت فسفر برگ روی پایه مکزیکن لایم بود. نتایج نشان داد که تمام خصوصیات اندازه‌گیری شده تحت تاثیر سوء تنش خشکی قرار گرفتند. اثر منفی تنش خشکی بر ریشه گیاه بیش از اندام‌های هوایی گیاه بود. به هر حال، وزن خشک اندام هوایی و ریشه گیاهان تلقیح شده بوسیله هر دو گونه قارچ در مقایسه با گیاهان تلقیح نشده در تمام سطوح رطوبتی بطور معنی‌داری بالاتر بود. روند مشابهی با وزن خشک برای دیگر خصوصیات رشد، تحت شرایط خشکی ملاحظه گردید. هر دو گونه قارچ تحت تنش خشکی تغذیه فسفر گیاه میزبان را اصلاح کردند. کاهش مشاهده شده در اثرات مفید کلنی‌سازی میکوریزایی با افزایش تنش خشکی، به کاهش معنی‌دار کلنی‌سازی ریشه نسبت داده شد. نتایج مطالعه حاضر بیانگر آن است که کلنی‌سازی میکوریزایی بویژه توسط گونه گلوموس موسه (Glomus mosseae) سبب بهبود مقاومت به خشکی و جبران بخشی از آثار سوء آن بر پایه مکزیکن لایم شد.